چشم تاریخ: تسخیر سفارت آمریکا
ناگفته‌هايی از ماجرای تسخير سفارت آمريكا در سال 1358 را از زبان ابراهیم اصغر زاده (از رهبران دانشجویان پیرو خط امام) در گفت‌وگو با روزنامه «قانون» می‌خوانيم:
«ایدهٔ من سه لایه داشت، ایدهٔ اوّل این بود که یک زنجیره انسانی دور سفارت بکشیم و این زنجیره انسانی ترکیبی بود از اطلاعیه و بیانیه‌دادن و بالاخره نشان دادن اعتراض، ایدهٔ دوّم هم حمله به سفارت بود، حمله به معنی تصرّف نبود، به این معنی که سفارت را با سنگ بزنیم و تا بالای دیوار برویم و برگردیم؛ ایدهٔ سوّم این بود که برویم داخل سفارت و تحصّن‌کنیم. تحصن‌کردن پیش از این هم در تاریخ ایران نمونه و سابقه داشت. ما وارد سفارت شدیم و در همان ابتدا از آقای موسوی‌خوئينی‌ها خواستیم که ماجرا را با امام در‌میان‌بگذارد. آقای موسوی‌خوئينی‌ها با حاج‌احمد آقا تماس تلفنی برقرارکرد و اطلاع‌داد که این دانشجویان که اقدام به تصرف سفارت آمریکا کرده‌اند، در اعتراض به آمریکا وارد سفارت شده‌اند و از مریدان امام هستند. حاج احمد آقا پیامی را از طرف امام برای دانشجویان فرستادند که «جایی که گرفتید، جای بسیار خوبی است و محکم آن‌جا بایستيد و تکان نخوريد.»، اما همچنان ما تصورمان این نبود که قرار است 48 ساعت تبدیل به 444 روز شود. اما کمی بعدتر مردم در محل سفارت حاضر‌شدند و بعد حاج احمد آقا وارد سفارت شد و به حادثه رسمیت داده‌شد و نقطه اوج این ماجرا، سقوط دولت موقت بود.»
مصاحبه‌کننده: «زمانی که دولت بازرگان سقوط کرد چه احساسی داشتيد؟»
پاسخ اصغرزاده: «فهمیدیم ما خودمان شدیم گروگان این گروگان گیری.»
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=1835
