پرسش و پاسخ: درباره کتاب یادداشتهای یک روانپزشک
پرسش:
سلام و وقتبخیر
من در حال خواندن یکی از کتابهای شما با عنوان «یادداشتهای یک روانپزشک» هستم.
در فصل سوم کتاب «زندگی: یک ماجرا در دو حرکت» که در مورد نیمههای عمر از نگاه یونگ نوشتهاید، سوالی برای من ایجاد شد.
- آیا افراد زیر ۳۰ سال هم میتوانند به تفرد برسند؟ یعنی بیش از آنکه دنبال خواستنها و دوست داشتنها باشند، در مسیر و معنای شخصی زندگی خود حرکت کنند و به درونیات بیش از جهان بیرون اهمیت دهند؟ اگر پاسخ مثبت باشد آیا این تفرد زودهنگام، بخصوص در نیمه دوم عمر، مشکلساز نخواهد شد؟
- سوال بعدی اینکه در همین بخش شما کتابهایی از برایان تریسی و اسکاول شین معرفی کردید که برخی معتقدند آثار این افراد در ردیف روانشناسی زرد قرار میگیرند. نظر شما در اینباره چیست؟ به روانشناسی زرد اعتقاد دارید؟ خواندنشان چه کمکی به مخاطب میکند؟
پیشاپیش از پاسختان سپاسگزارم.
پاسخ دکتر سرگلزایی:
با سلام و احترام
- اوّل این که بر اساس دیدگاه کارل گوستاو یونگ، فرایند اجتماعی شدن باید مقدّم بر فرایند تفرّد باشد، یونگ نتیجهٔ تلاش برای تفرّد زودهنگام را تسخیر توسط ناخودآگاه و روانپریشی میداند.
- دوّم این که قطعاً نوشتههای برایان تریسی و فلورانس اسکاول شین ربطی به روانشناسی علمی ندارند ولی این دلیل نمیشود که بیانات آنان را تحریم کنیم و برای فهم راحتتر یک مطلب از آنان نقل قول نکنیم، من برای فهم بهتر مطالب از مولانا، حافظ، اوشو، کوئیلو و موراکامی و دهها شعر و داستان و فیلم سینمایی نقل قول میآورم. استعاره، تمثیل، قصه و خاطره از قویترین ابزارهای انتقال مطلب هستند و به طور قطع داستانسرایان و هنرمندان بهتر از دانشمندان این ابزارها را میسازند.
سبز باشید.
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=3174
