درس‌های فروید برای زندگی

«کسی‌که نخستین‌بار به‌جای تیغ‌کشیدن به‌روی دشمن به‌او دشنام داد بنیاد‌گذار تمدن انسانی بود. بدین‌سان بود که کلمات جایگزین اعمال شدند و در بعضی اوضاع و احوال (مثلا به‌هنگام اعتراف) کلمات یگانه جایگزین اعمال‌اند.»

«فروید درمانی را طرح‌ریزی کرد که الگوی برخورد با بیماران روانی را از بیخ و بن تغییرداد. او از بیمارانش دعوت‌کرد تا آسوده روی مبلی که در اتاق معاینهٔ سرّی و باسلیقه‌اش گذاشته‌بود، دراز بکشند و به‌ایشان فرصت می‌داد تا بی‌وقفه حرف‌بزنند و رازهایشان را فاش‌سازند می‌توان گفت او بهترین ویژگی‌های علوم پزشکی و بهترین ویژگی‌های آیین اعتراف در «مذهب کاتولیک» را برگرفت و با آمیختن آن‌ها صورتی از درمان آفرید.

فروید برخلاف دیگر پزشکان زمانه خود که به شیوه‌ای اشراف‌منشانه پزشکی می‌کردند و همواره بالاپوش سفید آزمایشگاه به‌تن می‌‌‌کردند، این جامه سنتی را کنار گذاشت و به جایش کت و شلوار و جلیقه ساده برگزید. و باز برخلاف همکارانش پشت میز کارش نمی‌نشست، بلکه بر صندلی‌ای جای می‌گرفت که کنار مبلی قرارداشت که بیمارش برآن دراز کشیده‌بود.

از خیلی جهات، او دگرگونی عظیمی در سرشت روابط انسانی پدیدآورد و اولویت را به زندگی خصوصی، همدردی، غم‌خواری و رواداری داد.»