مادر – صلح – آرامش
خانم «کورا دو بوآ» (Cora Du Bois) در سال ۱۹۰۳ از پدر و مادری سوییسی در آمریکا متولد شد.
او در ۱۹۲۸ در رشته تاریخ از دانشگاه کلمبیا کارشناسی ارشد گرفت و در سال ۱۹۳۲ در رشته «انسان‌شناسی» (Anthropology) از دانشگاه کالیفرنیا دکترا گرفت.
«کورا دو بوآ» از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۹ به جزیره آلور (Alor) در شرق اندونزی سفر کرد و همراه با دستیارانش به بررسی شخصیت مردم قبایل آلور پرداخت.
«کورا دو بوآ» متوجه شد که مردم بعضی قبایل شکاک، ستیزه‌جو، حسود و مستعد تندخویی و طغیان احساسی هستند. آن‌ها نسبت به جهان پیرامون و اهداف‌شان بی‌علاقه و لاابالی هستند، به‌زبان دیگر خودمحورند و «اجتماعی شدن» (Socialization) در آن‌ها اتفاق نیفتاده است. گروه پژوهشی «کارو دو بوآ» به این نتیجه رسیدند که ریشه این تیپ شخصیتی در این قبایل به «سازمان کار» قبایل مذکور برمی‌گردد. در‌این قبایل زنان عهده‌دار کشاورزی هستند و هر روز در مزارع کار می‌کنند؛ در‌حالی‌که مردان عهده‌دار امور تجاری مثل تجارت خوک، ناقوس و دهل هستند. بنابراین «سازمان کار» اقتضا می‌کند که زنان دو هفته پس از تولد نوزاد به کار بیرون از خانه برگردند و نوزاد را نزد پدر، پدربزرگ یا خواهر و برادر بزرگتر بگذارند.
«کورا دو بوآ» اعتقاد داشت محرومیت طولانی از حضور و نوازش مادر و شیر مادر باعث می‌شود نوزاد دچار «اضطراب بنیادین» (Basic Mistrust) شود و این اضطراب ریشه خصومت، بدبینی و خودمحوری می‌شود.
«رونالد روهنر» (Ronald Rohner) انسان‌شناس آمریکایی دیگری است که تحصیلات خود را از رشته روان‌شناسی شروع کرد و سپس دکترای خود را در روان‌شناسی با گرایش انسان‌شناسی در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه استانفورد اخذ کرد.
«رونالد روهنر» در سال ۱۹۷۵ در پژوهش گسترده‌ای یک‌‌صد و یک جامعه را از حیث شدت خصومت و دشمنی مورد مطالعه قرا‌ر‌داد و براساس این مطالعه تئوری خود را در مورد علت خصومت و ستیزه‌جویی بیان کرد.
تئوری «روهنر» را می‌توانیم «نظریه پذیرش – طرد والدین» (Parental Acceptance-Rejection theory) ترجمه کنیم. روهنر اعتقاد دارد که اشتغال بیش از حد والدین و کم بودن ساعت فراغت آن‌ها باعث می‌شود آن‌ها خسته باشند و حوصله‌ی پرستاری و بازی‌کردن با بچه‌شان را نداشته باشند. از نظر روهنر جوامع دچار بی‌ثباتی اقتصادی بیشتر این الگو را دارند. بچه‌ها در چنین جوامعی «فراموش‌شده» (Neglected) می‌شوند. مشکل قضیه این است که این کودکان این «سبک‌والدینی» (Parenting Style) را می‌آموزند و بعد‌ها حتی اگر در شرایط رفاه و اطمینان اقتصادی هم قرار‌گیرند ساعات فراغت خود را صرف بازی و گفتگو با فرزندانشان نمی‌کنند و این چنین است که چرخه‌ی طرد و خشونت بازتولید می‌شود.
منبع: کتاب «انسان‌شناسی عمومی» – نوشته‌ی دکتر «اصغر عسکری خانقاه» و دکتر «محمد شریف کمالی» – انتشارات «سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها.»
دکتر محمدرضا سرگلزایی – روانپزشک
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=173
1 دیدگاه
هانیه مقدم
کاش نسخه pdf رو هم برای دانلود می ذاشتین من که خیلی لذت بردم