چشم تاریخ: محمدجعفر پوینده
«محمدجعفر پوینده» مترجم، نویسنده و جامعهشناس ایرانی است. پوینده در سال ۱۳۳۳ در اشکذر، شهرستان صدوق در استان یزد متولد شد. در شش سالگی به دبستان رفت و از دهسالگی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۴۹ دیپلم گرفت و در همان سال در رشتهٔ حقوق قضایی در دانشگاه تهران پذیرفته شد. فعالیت سیاسی را از دوران دانشجویی در تهران آغاز کرد و از سال ۱۳۵۳ برای ادامهٔ تحصیل در دانشگاه «سوربن» به فرانسه رفت. در سال ۱۳۵۶ مدرک فوقلیسانس «جامعهشناسی» را از این دانشگاه دریافت کرد و در شهریور ۱۳۵۷ به ایران بازگشت. پوینده پس از انقلاب وقت خود را وقف ترجمهٔ آثار مختلف فلسفی و ادبی کرد و کتابهای بسیاری را از زبان فرانسه به فارسی برگرداند. یکماه پیش از مرگ غیرمنتظرهٔ پوینده، سقف اتاق اجارهایاش فرو ریخت و میز کار و کتابهایش زیر آوار مدفون شد. او در یاداشتی در مقدمهٔ کتاب «تاریخ و آگاهی طبقاتی» این فشارها را چنین بیان میکند:
«ترجمه کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی را در اوج انواع فشارهای طبقاتی و در بدترین اوضاع مادی و روانی ادامه دادم و شاید هم مجموعهٔ همین فشارها بود که انگیزه و توان بهپایان رساندن ترجمهٔ این کتاب را در وجودم برانگیخت. و راستی چه تسلاّیی بهتر از بهفارسیدرآوردن یکی از مهمترین کتابهای جهان در شناخت دنیای معاصر و ستمهای طبقاتی آن؟».
پوینده در ۸ آذر ۱۳۷۷ از منزل خارج شد و ده روز بعد جسد وی در روستای بادامک در شهرستان شهریار پیدا شد. علت مرگ او خفگی اعلام شد. مزار محمد جعفر پوینده در «امامزاده طاهر کرج» (گلشهر) در نزدیکی قبر «محمد مختاری» است.
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=5935