اسماعیل خویی

چشم تاریخ

اسماعیل خویی

«اسماعیل خویی» دوران آموزش ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و در سال ۱۳۳۶ برای ادامه تحصیل به تهران رفت. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشسرای عالی با بورس تحصیلی شاگرد اولی به انگلستان رفت و از «دانشگاه لندن» دکترای فلسفه گرفت.

اسماعیل خویی از پایه‌گذارانِ کانون نویسندگان ایران است و دو دوره نیز عضو هیئت دبیران کانون بوده‌است. او در کنار دیگر آزاداندیشان هم‌فکر خویش در مرکز جنبش روشنفکری ایران بود.

آثار اسماعیل خویی در شهرها و کشورهای مختلفی به چاپ رسیده‌اند.
خویی، تعهد اجتماعی خویش را که گاه در زبان خشمگین یک انقلابی به ستوه آمده از بی‌عدالتی جاری می‌شود، با اندیشه‌های فلسفی شرایط انسانی در بیان انتقادی یک روشنفکر؛ یا با تغزل می‌آمیزد. او زبان تصویری بسیار ظریف و دقیقی را به‌کار می‌گیرد که از ساده‌ترین چیزهای روزمره گرفته تا غیرمنتظره‌ترین استعاره‌ها را در خود جای داده‌است.

خویی در دوران رژیم پهلوی برای مقابله با سانسور از «زبان سمبولیک» ویژه‌ای استفاده می‌کرد. او گنجینهٔ تصاویر جاودان شاعران کلاسیک را بکار می‌گرفت.