هوش، کافی نیست!
جوانی را که وارد مطبم شد، بلافاصله شناختم. چند هفته پیش او را سر کلاس درسم دیده بودم. او دانشجوی پزشکی بود و چند هفته پیش سر کلاس درسی بود که من در آن، «راجع به اختلال کمبود تمرکز »(ADD) صحبت میکردم. یادم آمد که سر کلاس درس از رفتارش خوشم نیامده بود؛ چون مرتبأ در جایش وول میخورد و گویا اصلأ به درس گوش نمیداد.
گاهی با موبایلش ورمیرفت و گاهی با وسایل دم دستش بازی میکرد. رفتارش در من این فکر را به وجود آورد که به درس و کلاس و استاد بیتوجه است و برداشتم این بود که او جوان بیادبی است. اما اکنون که شروع به صحبت کرد، متوجه شدم که چقدر برداشتم اشتباه بوده است. همه ما وقتی اطلاعاتمان ناکافی باشد گرفتار برداشتهای نادرست میشویم.
سخنش را اینگونه آغاز کرد: «استاد! همه علائمی که سر کلاس درس میگفتید، در من وجود دارد. من دچار ADD هستم».
شاید این جوان یکی از اولین مراجعان بزرگسال من بود که دچار ADD بود. گرچه در کتابهای مرجع روانپزشکی راجع به اختلال بیشفعالی و کمبود تمرکز بزرگسالان مطالب زیادی خوانده بودم، اما تا آن زمان تمام موارد ADDای را که شخصأ دیدهبودم، کودکان خردسالی بودند که یا به علت بیشفعالی، والدینشان را کلافه کرده بودند و به همین دلیل به مطب من آورده شده بودند یا کودکان سالهای اول مدرسه بودند که بهخاطر حواسپرتی و بیقراری در کلاس درس توسط معلمانشان به مطب روانپزشک فرستاده شدهبودند؛ بنابراین تصویر ذهنی من از یک فرد دچار ADD این بود که اگر در کودکی مشکلش تشخیص داده نشود و تحت درمان قرارنگیرد، امکان موفقیت تحصیلی نخواهد داشت؛ به همین سبب انتظار نداشتم یک دانشجوی پزشکی را ببینم که تا این سن تحت مداوای ADD قرار نگرفته و با این حال تا این سطح تحصیلی بالا آمده است؛ ولی وقتی دانشجویم علائمش را برایم مرور کرد و از مشکلاتی که این علائم برایش ایجاد کرده بودند سخن گفت، من هم به اطمینان رسیدم که تشخیصی که برای خودش گذاشته، درست است.
از دوران دبستان بارها معلمان بهخاطر وولخوردن و حرفزدن سرکلاس درس تنبیهش کرده و یا از کلاس اخراجش کردهبودند. ولی ازآنجا که همیشه شاگرد ممتازی بود و نمرات بالایی میآورد، مشکلات رفع و رجوع شدهبودند.
هیچکس فکر نمیکرد دانشآموزی با نمرات بالا نیاز به درمان روانپزشکی اختلال تمرکز دارد؛ در واقع او یک نابغه دچار ADD بود و این نبوغ و تیزهوشی باعث شده بود، بهرغم وجود ADD، او نمرات خوب بگیرد و پیشرفت تحصیلیاش بالای متوسط باشد؛ اما این ماجرا باعث نشده بود که ADD برایش مشکلی ایجاد نکند.
درحقیقت او قادر به آرامنشستن و گوشدادن نبود؛ بنابراین همان احساسی که سر کلاس درس من ایجاد شده بود، در بسیاری از موقعیتها برای دیگران هم ایجاد شده بود. کسانی که رفتار او میدیدند تصور میکردند او بیادب و بیاعتناست و درس و معلم را به بازی گرفته است؛ درحالیکه او واقعأ نمیتوانست آرام و متمرکز بنشیند و وول نخورد؛ علاوه براینها، تیزهوش بیشفعال ما در زندگی هم مشکلات زیادی داشت؛ مثلا بارها تلفن همراهش را جا گذاشته و دچار مشکلات جدی شده بود. بارها کلید خانه یا سوئیچ ماشینش را گم کردهبود و ساعتها از وقتش تلف شدهبود. بارها رفتارهای تکانشی انجام داده و بابت آن دچار پشیمانی و سرزنش شده بود، اما تمام این مدت کسی به وجود ADD یا ADHD در او شک نکردهبود. هوش بالا و نمرات ممتازش مانعی در برابر این تشخیص ایجاد کرده بودند.
خوشبختانه این دانشجوی نابغه پیش از آمدن به مطب من کلی در ژورنالهای علمی و سایتهای دانشگاهی چرخیده بود و مطلب جمع کرده بود و با دستی پر درمورد ADD بزرگسالان و ADD در افراد تیزهوش به مطب من آمده بود که این مسأله روند کار درمانی را تسهیل و تسریع کرد.
برای درمان ADD و ADHD بهترین برنامه درمانی، ترکیبی از دارودرمانی و تمرینات رفتاری است. در دارودرمانی، از داروهایی استفاده میشود که قسمتهایی از مغز را که مسئول ایجاد تمرکز هستند (یعنی بخش میانی قشر پره فرونتال مغز) تقویت شوند و تکانشگری و بیثباتی هیجانی در این افراد مهارشود.
در رفتاردرمانی هم تمرینات ذهن آگاهی، انسجام ذهن-بدن و خودآرامسازی به این افراد داده میشود و منجر به ایجاد مدارهای عصبی جدید در مغز آنها میشود. مدارهای عصبی جدید باعث میشوند که مغز منطقی قدرت پیدا کرده و مغز هیجانی را مهار کند. خوشبختانه آگاهی و همکاری این دانشجوی تیزهوش روند درمان او را خیلی خوب پیشبرد و او اکنون در یکی از بهترین دانشگاههای دنیا استاد بیماریهای قلبوعروق است.
گرچه انتظار نداریم روند بهبودی در همه مراجعان همین قدر چشمگیر باشد، اما بهطور قطع تحت درمان قرارگرفتن باعث درجاتی از بهبودی در همه مبتلایان به ADD خواهد شد.
دکترمحمدرضاسرگلزایی ـ روانپزشک
مطالب مرتبط
- جوان دردسر آفرین
- کودک ناآرام
- پیرمردی با رفتارهای کودکانه
- انتظار کشیدن زیر درخت کاج
- صدایی از اعماق سالها
Photo from: blog.imrg.ir
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=318