نام کتاب: انسان موجودی یکروزه
نویسنده: اروین یالوم
مترجم: نازی اکبری
ناشر: ققنوس – ۱۳۹۵
«اروین یالوم» را همه کتابخوان‌های حرفه‌‌ای می‌شناسند:
روانپزشک هشتادو پنج ساله آمریکایی که دانش تخصصی روانپزشکی‌اش را با استعداد شخصی قصه گویی‌اش تلفیق کرده است و «داستان‌های اتاق درمان» را به گنجینه ادبیات جهان اضافه کرده است.
کتاب Creatures of a day and other tales of psychotherapy یالوم در سال 2015 در آمریکا منتشر شده و بلافاصله با سه ترجمه مختلف راهی بازار کتاب ایران شده است.
این کتاب حاوی ده فصل است که هر فصل ماجرای یکی از مراجعان مطب اروین یالوم می باشد. آن طور که یالوم توضیح داده همه این ماجراها واقعی بوده اند و تنها، یالوم به دلیل رازداری حرفه ای و برای پنهان ماندن هویت مراجعانی که موضوع این قصه ها بوده اند تغییراتی در هویت آن ها و داستانشان داده است.
موضوعات این جلسات درمانی کاملأ متنوع هستند. از سرپرستار بخش سرطان شناسی بیمارستان که خودش درگیر ملانومای بدخیم شده است گرفته تا شاعره ای که چند دهه اشعارش را مهر و موم کرده و شهامت باز کردن آن ها را ندارد، و از رادیولوژیستی که ناتوان از برقراری رابطه صمیمانه است تا رقصنده باله ای که چهل سال پیش به خاطر بیماری مجبور شده باله را کنار بگذارد ولی در اولین ملاقات، خود را با عکسی که از نمایش باله چهل و پنج سال پیش به همراه دارد معرفی می کند!
تنوع این پرونده ها مانع از این می شوند که خواننده دچار ملال تکرار شود، در عین حال که زنجیره‌ای ناپیدا تمام این داستان‌ها را به هم متصل می سازد: «اضطراب وجودی».
از دیدگاه روان‌شناسی وجودی (اگزیستانسیال)، خودآگاهی بشاری برای او دغدغه ای را به همراه آورده که روانشناسان وجودی آن را «اضطراب وجودی» نامیده‌اند. اضطراب وجودی، اضطراب مشترک در بین انسان هاست. این اضطراب فارغ از سن، جنسیت، نژاد، ملیت، مذهب و طبقه اجتماعی در همه انسان ها مشترک است، بنابراین اضطرابی است که به وجه مشترک انسان ها مربوط است:
«تجربه ذاتی انسان بودن» و این تجربه، دغدغه و درگیری انسان است با موضوعات مهم فلسفی:
* آگاهی به مرگ و پرسش از جاودانگی و نیستی
* آگاهی به آزادی و چالش مسئولیت ما در برابر این آزادی
* آگاهی از نیاز ما به صمیمیت و پرسش از صمیمیت واقعی یا کاذب و ترس از تنهایی
* پرسش از معنای زندگی و تلاش برای فرار از بیهودگی و بی‌معنایی
روانشناسان وجودی در پشت مشکلات متنوع زندگی روزمره مراجعان‌شان به دنبال اشباح نامرئی ترس‌های وجودی می‌گردند:
ترس از مرگ، ترس از تنهایی، ترس از بی‌معنایی و ترس از مسئولیت و این همان رشته نامرئی است که تمام ده پرونده مراجعان اروین یالوم در این کتاب را تبدیل به یک پرونده می‌کند: روان درمانی وجودی.
اروین یالوم درمانگری حاذق است. او در بهترین دانشگاه‌های دنیا تحصیلات پزشکی و روان‌پزشکی خود را به پایان رسانده و چند دهه از عمرش را صرف آموزش و پژوهش‌های روان‌پزشکی در دانشگاه استنفورد کرده است.
او تحت نظر روانکاوان برجسته و صاحب نام، روانکاوی و سوپروایز شده است، بنابراین وقتی که او از تجربه خود در اتاق درمان می‌نویسد گنجینه‌ای غنی در اختیار رواندرمانگران می‌گذارد که در اتاق درمان چگونه باید فکر کرد و چگونه باید عمل کرد.
بنابراین داستان‌های رواندرمانی اروین یالوم را که در کتاب‌هایی همچون «انسان، موجودی یک روزه»، «مامان و معنای زندگی»، «درمان شوپنهاور» و «دروغگویی روی مبل» می‌خوانیم می‌توان همچون کتاب‌های درسی رواندرمانی به رواندرمانگران توصیه کرد. تنها نکته‌ای که مرا اندکی نگران می‌کند این است که درمانگران کم تجربه با خواندن این داستان‌ها تصور کنند که می‌توانند با نگاه اگزیستانسیال تنوع و تکثر مراجعان را نادیده بگیرند و با نگاهی «کاهش‌گرایانه» (Reductionistic) و «ساده‌سازی افراطی» فضای درمان را با دیالوگ‌های اروین یالوم پر کنند.
دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=491
ادامه خواندن
