هفته کتاب نزدیک است
دوستی پیامک میزند و از من میخواهد تاثیرگذارترین کتاب زندگیام را برایش نام ببرم. این سوال مرا به فکر فرو میبرد، «تاثیرگذارترین کتاب زندگی» عبارت عظیمی است، پاسخ دادن به این سوال دشوار است، نیاز به یک سفر درونی دارد، به سفر میروم!
کلاس دوم دبستان بودم، کتابی برایم خریدند به اسم «کودک قهرمان» که نوشته «علی وافی» بود. ماجرای کودکی مصری به نام سعید بود که نویسنده ادعا کرده بود نام شهر «پورت سعید» مصر به افتخار او نامگذاری شده است. ماجرای کتاب باز میگشت به قضیه ملی شدن «کانال سوئز» به دست جمال عبدالناصر و هجوم نیروهای بیگانه به مصر. در داستان این کتاب، سعید (که هم سن و سال من در هنگام خواندن قصه بود!) در عملیاتی خطرناک جان خود را به خطر انداخت تا تاسیسات نظامی نیروهای متجاوز را منهدم کند. آن زمان این کتاب بخشی از سرنوشت مرا ساخت!
کلاس چهارم دبستان «بینوایان» ویکتور هوگو را خواندم، سال بعدش «یک هلو، هزار هلو» و «بیست و چهار ساعت میان خواب و بیداری» و «افسانه محبت» صمد بهرنگی را خواندم. شاید باور کردنش سخت باشد، ولی من از همان زمان «سوسیالیست» شدم البته بدون هیچگونه وابستگی گروهی!
یک دهه بعد از آن، در هفده هجده سالگی کتابهای «ابوذر، سوسیالیست خداپرست» که توسط دکتر شریعتی ترجمه و حاشیه خورده بود و کتاب «نان و شراب» و «دانه زیر برف» اینیاتسیو سیلونه (سوسیالیست خداپرست ایتالیایی) تاثیر آن کتابهای کودکانه را در من ماندگار و پایدارتر کردند.
کلاس اول راهنمایی «نون و القلم» جلال آل احمد آن قدر رویم تاثیر گذاشت که اولین قصه زندگیام را در حال و هوای «نون و القلم» نوشتم و به دبیر ادبیاتم خانم امیر رضایی تقدیم کردم که همان زمان نویسنده شدن مرا پیشبینی کرده بود.
در دوران دبیرستان «تذکره الاولیا» فریدالدین عطار و «غزلیات شمس» مرا در حال و هوای صوفیانه فرو بردند. یک دهه بعد مجموعه کتاب های پائولو کوئیلو با ترجمه کم نظیر دکتر آرش حجازی آن حال و هوا را باز در من زنده کردند!
این بار به سراغ «مثنوی معنوی» رفتم و سالها در کوچه پس کوچههای آن گشت و گذار کردم، حاصل آن کتاب «کوزهای از آب بحر» شد که توسط انتشارات بهار سبز منتشر شده است.
«سیذارتا» نوشته هرمان هسه، «راز فال ورق» نوشته یوستین گرودر، «طاعون» آلبر کامو، «برادران کارامازوف» داستایوسکی و «1984» جورج اورول نیز از تاثیرگذارترین کتابهای زندگی من بودند.
می بینید؟ قصه زندگی ما را قصه ها و شعرها شکل میدهند! در مقاله «چرا قصه درمانی؟» به اختصار به این مقوله پرداختهام که چگونه احساسات و تصمیمات ما با قصهها شکل میگیرند.
دکتر محمدرضا سرگلزایی _ روانپزشک
مطالب مرتبط
لینک کوتاه مطلب: https://drsargolzaei.com/?p=314